(France, 1996, 16 mm, 5:00)

L’Astromer is een aaneenschakeling van eenvoudige motIeven (een sterrenhemel, een klok, een danseresje en haar menigvuldige evenbeeld) die op vernuftige wijze uit elkaar voortkomen. Het is een feeërieke foto-animatie, gemaakt volgens een procédé dat door Man Ray is ontwikkeld: het plaatsen of bewegen van voorwerpen op fotopapier, met een directe blootstelling aan het licht, hetgeen resulteert in witte silhouette op een zwarte ondergrond. Op de soundtrack staan klokgelui, operazang en krekelgetsjirp.