(USA, 1997, video, 8:00)

Een gezicht, frontal, beeldvullend. Opgebouwd uit vier horizontale stroken, die uit verschillende portretten zijn ‘gesneden’. De samenstelling varieert voortdurend. Door de indringende blik in elk paar ogen en de associatie met compositiefoto’s van criminelen had er enn verontrustende werking von uit kunnen gaan. Maar de bloedmooie gezichten (en door de associatie met Benetton zelfs hartverwarmend) aanzien. Gaandeweg verton het knippurunde beeld ‘storingen’: het rolt over het scherm, de kleuren gaan gloeien en er verschijnt sneeuw. Met de muziek van Eno-adept Jason Kleidosy verhoogt dit het hypnotiserende effect van de video.