(The Netherland, 1997, video, 21:00)

Even statisch en onopgemerkt als een bewakingscamera filmt Dijkman een dagelijks verschijnsel in de straat waar hij woont: een buurman parkeert zijn auto, Wat alledaags begint, roept gaandeweg een mengeling can verwondering, hilariteit en schaamte op. We blijken een dwangneuroticus te bespieden, die ontelbare keren de audio-apparatuur in zijn auto en alle portieren controleert. Dit ongemakkelijke besef gaat gelijk op met een verdraaling van het geluid; het omgevingsgeluid sterft weg, terwijl de geluiden die de man maakt – zijn voetstappen van de muziek – geisoleerd en versterkt worden. Wanneer het hem eindelijk lukt zijn auto voor de rest an de dag met rust te laten, basten de vogels op de soundtrack als een jubelend engelenkoor los.