PANORAMA 5: TEN SUBLIME MOMENTS
74 min
— 31 maart 2007
Schoonheid vind je overal: in een steegje of in een ondergrondse parkeergarage, bij een rockconcert of bij een knetterend vuurwerkspektakel. Maar je moet er wel oog voor hebben (en soms kan een grote long-focus lens nuttig zijn).
Black and White Trypps Number Three, Ben Russell
(USA 2007, 12:00 min, 35mm)
Het derde deel van een serie films over natuurlijk afgeleide psychedelica. Deze film, opgenomen tijdens een optreden van de Amerikaanse noise-band Lightning Bolt, documenteert de transformatie van een collectieve freak-out van een rockpubliek tot een trance-ritueel van de hoogste spirituele orde.
Fata Morgana, Jeroen Kooijmans
(Nederland 2006, 1:33 min)
Dit is een korte docu sciencefictionfilm die zich afspeelt in een typisch Nederlands landschap, met het water van een meer dat het licht van een onzichtbare zon reflecteert achter grassprietjes en riet en op de achtergrond, heel ver weg, een windmolen en een kerk spits. De lucht wordt donker en een hemels licht schijnt door een gat in de wolken, wat de wereld heel subtiel verandert als door een onaardse kracht.
The Diver, Nicolas Provost
(België 2006, 5:00 min)
Een eenzaam meisje wordt benaderd door een verlegen jongen op een maanlichtbalkon. Hun verlangen wordt belemmerd door de mysteries van liefde in een brandende nacht. The Diver is een neoromantisch audiovisueel schilderij. Een melodramatische ervaring die reikt naar het onderbewuste filmische en emotionele geheugen van de kijker.
Elena “Ladybug”, Irina Botea
(Roemenië 2005, 8:00 min)
Elena danst begeleid door haar band in Boekarest, Roemenië, in een overgangsruimte tussen 2 flatgebouwen. Mensen komen voorbij. Is ze een vrouw of een kind? Is ze krachtig of machteloos? Zijn haar bewegingen sexy of onschuldig? Hoe zien we haar weten dat ze een klein meisje is?
Haysha Royko, Miranda July
(USA 2003, 4:00 min)
Net als in haar speelfilm FFF toont Miranda July in dit korte videostuk een opmerkelijk oog voor het buitengewone in het dagelijks leven. In Hay-sha Royko zitten drie mensen nonchalant in luchthavenstoelen, terwijl hun aura’s met verschillende kleuren, of iets dat lijkt op aura’s, van vorm veranderen, elkaar overlappen en concurreren.
Public Spaces, Martijn Veldhoen
(Nederland 2006, 10:53 min)
Ooit was ‘openbare ruimte’ een duidelijk concept. Het was een vriendelijk democratisch medium dat voor iedereen toegankelijk was, veilig en vrij beschikbaar voor verkeer tussen mensen. Nu zijn de dingen veranderd; dankzij mobiele communicatiesystemen dragen we onze persoonlijke ruimte met ons mee als een luchtbel en is de publieke sfeer een verzameling subsets geworden. Het zuigt veel individuen aan die niet kunnen of willen ‘deelnemen’, of die geen toegang hebben of willen hebben tot de middelen die de individuele bubbels met elkaar verbinden.
Slideshow, Paulien Oltheten
(Nederland 2006, 10:03 min)
Wat voor mij van belang is, is menselijke beweging en gedrag in het openbaar. De stedelijke omgeving biedt hiervoor een dankbare locatie. Tegelijkertijd fungeert het als decor waartegen interessante configuraties en composities kunnen ontstaan. Ik vang de momenten op met mijn foto of videocamera. Daarna voeg ik vervolgens bijschriften en denkbeeldige verhalen toe die ze tot delen van een geheel maken. Op deze manier probeer ik nieuwe betekenissen toe te voegen aan wat in eerste instantie een levendige geschiedenis van het straatleven was.
Remote, Martin Brand
(Nederland 2007, 12:30 min)
Het appartement van een vreemde, enkele skaterkinderen in het park, maar ook mensen en situaties die willekeurig op straat worden waargenomen, vormen de achtergrond waarvoor Remote plaatsvindt. De waarneming en de filmische en fotografische opname van personen geven aanleiding tot een persoonlijke, essayachtige benadering van een gebied tussen dichtbij en ver, vertrouwd en onbekend, privé en openbaar. Remote is geproduceerd in het kader van een Impakt Works / EMARE residentie met steun van de gemeente Utrecht.
Osmotic, Jan Verbeek
(Duitsland/Zuid Korea 2006, 3:00 min)
Een jonge parkeergaragebediende met hoed en trenchcoat en lange armen leidt de auto’s naar de ene of de andere uitgang. De precieze bediening lijkt op de choreografie van een krachtige dans. Het karakter van beelden en de muzikale compositie vernietigen grenzen, buitenwereld en binnenwereld smelten samen.
0778 Man.Road.River, Marcellvs L.
(Brazilië 2004, 9:27 min)
Om zijn beelden te produceren, lijkt Marcellvs zich in een dubbelzinnige zone te bevinden, waarbij aandacht, geloof en afstandelijkheid worden gecombineerd. De contingentie van het vastleggen van deze gebeurtenissen (of bijna-gebeurtenissen) is fundamenteel voor de productie van de video’s. Desalniettemin gelooft men niet in de illusie dat alleen al naar de wereld kijken voldoende zou zijn om zichzelf te openbaren.